...

...

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ




Εγώ σκάλιζα τις μέρες
Έβαφα τα σύννεφα στον ουρανό
Ρύθμιζα τις θερμοκρασίες της πραγματικότητας
Και έστρωνα κόκκινα ευφάνταστα  χαλιά να περπατήσεις

Κόλλαγα τις πολυκατοικίες 
Την μία δίπλα στην άλλη
Με μεγάλη προσοχή 
Και άφηνα χώρο για τα μικρά δρομάκια
Με κίτρινες λάμπες μου άρεσε να τα φωτίζω

Δέντρα φύτρωναν μέσα από την ψυχή της ασφάλτου
Έφεραν καρπούς και άνθη 
Άγνωστους στις πόλη που μετοικίσαμε 
Και χάριζαν εθιστικές μυρωδιές στους απαίδευτους

Έβαζα τις σκέψεις άτακτα να στέκονται στα πρεβάζια
Δίπλα από γλάστρες δυόσμου και υάκινθου
Οι κουρτίνες στα παράθυρα 
πότε ελαφριές και αέρινες
Πότε βαριές και αγκυλωμένες
Για χάρη της ποικιλίας των συναισθημάτων

Έφτασε η ώρα,βράδιασε
Και αρχίζουν να ακούγονται οι πρώτες νότες
Τώρα εσύ πρέπει να τραγουδήσεις
Κοίτα τι όμορφα τα έφτιαξα όλα
Πουλιά να πετούν μέσα από το στόμα σου
Έπειτα γαντζώνονται στους ώμους μας 
Και να σβήσουν επικά

Να κλείνεις τα μάτια
Να τραγουδάς
Να γέρνεις αργά το κεφάλι πίσω 
Τα  χέρια σου να χαιρετούν το ικρίωμα
Να τραγουδάς
Σιωπή παντού, γαλήνιο έρεβος
Να τραγουδάς
Για αυτό το λιτό γύρισμα του κεφαλιού 
Θάνατος και έρωτας αγκαλιά
Να τραγουδάς
Το χαμόγελο όλων των γυναικών στα κλειστά σου μάτια
Να τραγουδάς
Τα δάχτυλα όλων των ανδρών,χαϊδεύουν το πρόσωπο σου
Να τραγουδάς
Μέλι και γάλα τρέχει ανάμεσα από τα δόντια σου
Κυλάει στον λαιμό
Πλημμυρίζει τον κόρφο σου
Κατατρέχει το στήθος σου
Να τραγουδάς
Μυστικά 
να τραγουδάς
πολλά μυστικά. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου